(τινα ἀπό τινος

(ἀ. τοῦ στρατοπέδου Ἀθέναζε Plat.; γᾶς ἀπ΄ Ἀσίδος ἐλθεῖν Aesch.)

(ἀ. τούτου Her., Plut.)

(ἀπ΄ ἀρχῆς Aesch.; ἀφ΄ ἑσπέρας Xen.)

(ἀ. δόξης Hom.; ἀπ΄ ἐλπίδος Aesch.; ἀ. ἀνθρωπείου τρόπου Thuc.)

(ἀ. ῥυτῆρος σπεύδειν Soph.)

οὐκ ἀ. σκοποῦ οὐδ΄ ἀ. δόξης μυθεῖσθαι Hom. — говорить дело;

ἐμῆς ἀ. χειρός Hom. — моей рукой;

(ἀ. ξύλου πεποιημένος Her.; εἴδατα ἀ. μέλιτος Theocr.; ἀ. τινος συγκεκραμένος καὴ ἀ. τινος Plat.)

οἱ ἀπ΄ Οἰδίπου Soph. — дети (потомки) Эдипа;

(εἷς ἀ. πολλῶν Soph.)

(ἀ. ταλάντων ἑξήκοντα Dem.; ἀ. μυρίων χρυσῶν Polyb.)

(τινα ἀπό τινος Her. и τινά τινος Plut.)

(τινα ἐκ χερῶν τινος Eur.)

(τινά τινος и ἀπό τινος Plat.)

(τινά τινος Soph., Plut., редко τινά τι Soph.)

(θύρας Her.)

(τινα κόμης Aesch.)

(τὸ στράτευμα ἀπεσπάσθη τε καὴ ἀτακτότερον ἐχώρει Thuc.)

(ἥ ὄρνις ἀπέσπα φεύγουσα Xen. - v. l. ἀπεσπᾶτο)

(τινὰ οἴκαδε Hom.; ἐκτόπιόν τινα Soph.; στρατιάν Her., Xen.; εἰς τὸ δεσμωτήριον Aeschin.; εἰς τέν φυλακήν Polyb.; πρὸς τέν ἀρχῆν τῶν ἀστυνόμων Plat.)

(ἰδὼν ταῦτα ἀπέγαγε Xen.)

(τοὺς νεκρούς Xen.)

(τὸ ἱμάτιόν τινος или ἀπό τινος Plut.)

(τι τῆς γνώμης или τέν γνώμην ἀπό τινος Thuc.)

(ὡς γοης ἀπαχθῆναι Plat.)

(θεωρίαν εἰς Δῆλον Plat.)

(φόρον Arph.; δασμόν Plut.)

ἡμεῖς ἑσταότες θαυμάζομεν Hom. — мы стояли и удивлялись;

(πτόλεμόν τε μάχην τε, Ἀχιλλῆα Hom.)

(τινὰ ἐπὴ σοφίᾳ Xen.; τέν ἀρετήν τινος Plut.)

(εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή Plat.)

(τὰς πύλας Her., Plut.; τέν οἰκίαν Plut.; τινὰ ἔνδον Dem.; ἀπεκλείσθην ἐν τῷ δωματίῳ Lys.)

(τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείων Xen.; τέν ὁδόν Babr.)

(τέν ὄψιν Her.; τὸ φῶς ἀποκέκλεισται Arst.)

ὑ. ἵππους Hom., Luc., тж. ὑ. ἵππους ζυγόν Hom. или ζυγῷ Luc. — подводить под ярмо лошадей, т.е. запрягать;

(ὑπάγεσθαι τέν πόλιν Thuc.)

(τινά Lys., Xen.)

(τινὰ ἐπὴ κῶμον Eur.; ὑ. τοὺς πολεμίους εἰς δυσχωρίαν Xen.)

(τινά Lys.)

(τὸ στράτευμα Thuc.)

κόσμῳ καὴ τάξει ὑ. Thuc. — уходить в полном порядке;

(ἔμπροσθεν Xen.)

(μυρσίνης φόβην Eur.)

(ποταμὸς ἀπέσχισται ἀπὸ τοῦ Βορυσθένεος Her.; ἀποσχιζόμεναι ἀπὸ τῶν ὄψεων ἀκτῖνες Arst.)

(τινά Plat., Plut. и τινὰ ἀπό τινος Her.)

ἀ. τινὰ τοῦ λόγου Arph. — перебивать чью-л. речь

(τινά τινα Her., τί τι Arst., τινα ἀπό τινος Arst. и τινα ἐπὴ τῷ ὀνόματί τινος NT.)

(θεούς Aesch.; Ζῆνα Soph.)

(θεοὺς ἀγορήνδε Hom.; εἰς ἀγορέν Ἀχαιούς Hom.; τοὺς ἐργάτας NT.)

ὑμεῖς, ὅταν καλῶμεν, ὁρμᾶσθαι ταχεῖς Soph. — когда мы позовем (вас), поспешите (к нам);

(τινα Arph., Dem.)

ἐμὲ νῦν ἤδε καλεῖ ἥ εἱμαρμένη Plat. — но вот уже судьба зовет меня;

(ἐπὴ δεῖπνον Her.; ἐς θοίνην Eur.; εἰς τοὺς γάμους NT.)

(ἀράς τινι Soph.)

(μῆλα и περὴ μῆλα Hom.)

(Xen., Plut.; φ. и φυλάσσεσθαι νύκτα Hom.)

(τῇ μνήμῃ τὰ λεχθέντα Plat.; αἰδῶ καὴ φιλότητά τινος φ. Hom.; ὅ φθόνος φυλάσσεται παρά τινι Soph.)

(ὅρκια Hom.; νόμον Soph., Plat.; τὰς σπονδάς Plut.; σιγέν φ. Eur.)

(τὸ μέρος τοῖς θεοῖς Xen.; τιμωρίαν τινὴ φυλάξαι Dem.)

(τινὰ ἀπό τινος Xen.)

(νόστον Hom.; τοὺς πολεμίους Xen.)

(τινὰ ἐν πὲδαις Plut.)

(τινὰ ἀπό τινος Hom.; ὑπ΄ ἀνέμων ἀπενειχθείς Her.)

(τινὰ οἴκαδις Arph.; ἀπηνέχθη ἔτι ζῶν Xen.)

(μῦθόν τινι Hom.; ἐπιστολάς τινι Dem.; χρησμὸς ἀπενεχθείς Plut.)

(τάλαντόν τινι Thuc.)

(λόγον πρὸς τοὺς λογιστάς Aeschin.; γραφέν πρὸς τὸν ἄρχοντα Dem.)

(τέτταρας ὀβολούς Luc.)

(ἀπόφερ΄ ἐς κόρακας Arph.)

(θησαυρόν Arst.; χρυσοῦν δακτύλιον Luc.)

(δόξαν, med. κλέος Pind.; med. τιμωρίην Her.; med. ὠφελίαν τινὰ ἀπό τινος Thuc.; ἀτέλειαν Xen.; med. Dem.; χάριν παρά τινι NT.)

(μῆχός τι Hom.; ὁδόν Pind.; ἐξ ἀμηχάνων πόρους Aesch.; πημάτων ἄρηξιν Soph.; τὸ φάρμακόν τινος Plat.)

(τὸν βάρβιτον Pind.; ὀχήματα Aeschin.)

(τοὺς θεοὺς κακούς Soph.)

ἢν εὑρεθῇ λέγων σοὴ ταὐτά Soph. — если окажется, что он говорит то же самое, что и ты;

(φόνον τινί Eur.)

εὑ. πολλόν (sc. χρυσίον) Her. — продаваться за большие деньги;

(τινα Hom.)

(Δουλιχιόνδε Hom.)

(τινὰ ἀπό τινος Eur.; πατρὸς καὴ πόλεως ἀπενάσθην Eur.)

(ὅ ἰατρὸς μετακληθείς Luc.; ἐπάνειμι ἐς Κυνόσαργες, ὁπόθεν δεῦρο μετεκλήθην Plat.)

(τὰς ναῦς προανηγμένας Thuc.; τινὰ ἀπό τινος Polyb.; τινὰ ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως Diod.)

(τέν ὕβριν Diod.; τὸν θάνατόν τινος Plut.)

(τινα ἀπό τινος NT.)

(οἱ μορμολυττόμενοι τὸν θάνατον Plat.)

(τινα Arph.)

(τινα ἀπό τινος Xen.)

(τί τινι Hom., Aesch., τί τινα Aesch., Soph., τί τινος Aesch., Arph., Xen. и ἔκ τινος Aesch., Xen.)

(τινα λύπης Plut.)

(τί τινος и ἀπό τινος Eur., Plat. и τι ἔκ τινος Aesch.)

(τὸ ὠτίον τινός NT.)

(τοῦ πλῆθους Xen.)

(τεύχεα ὤμοιϊν Hom.)

(τινά τινος Xen., Plat. и τινα μέ ποιεῖν τι Soph.)

ἀ. τινα εἰς ἐλευθερίαν Isocr., Plat., Dem. и πρὸς ἐλευθερίαν Luc. — возвращать кому-л. свободу

(εἴδωλον, σάκος, med. πέπλον Hom.; δεῖπνον Hes.)

(δῶμα, τεῖχος Hom.; βωμὸν καὴ ναόν Xen.; σκηνάς NT.)

(τινα ἄφρονα Hom.; med.: φίλον τινά Xen.; τὸν θεὸν ἀρωγόν Soph.)

εἰρήνην ποιεῖσθαι Xen. — заключать мир;

τὰ ποιοῦντα καὴ τὰ πάσχοντα Plat. — действующие и страдательные начала;

(κριθάς Arph.; παῖδα Xen.)

(ἀργύριον Dem.; οὐδὲν ἐκ τῆς γῆς Xen.; πέντε τάλαντα NT.)

(τὰ τεταγμένα τῇ πόλει Xen.; τὰς ἐντολάς NT.)

(πολλὰ χρηστὰ περὴ τέν πόλιν Arph.; πολλὰ ἀγαθὰ τέν πόλιν Plat.; med. βοηθείας τινί Isocr.)

(ἱρά Her.; θυσίαν Xen.; ἑορτήν NT.)

(τινὰ ἄλοχον ποιεῖσθαι Hom.)

(φόβον Hom.; γέλωτα Plat.)

(στόνον Soph.; κραυγήν Xen.)

(κωμῳδίαν καὴ τραγῳδίαν Plat.)

(τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα Plat.)

(καινοὺς θεούς Plat.; ὀνόματα Arst.)

σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι Her. — я полагаю, что их было столько же, сколько тех;

πῶς ποιήσεις ; Soph. — что ты предпримешь?;

(κλαίειν τινά Xen.)

π. εἴσω Xen. — вводить;

(πολὺν χρόνον ἔν τινι Anth.)

συμφορέν ποιεῖσθαί τι Her. — считать что-л. несчастьем;

(κρητῆροι Hom.)

(δίφρους Soph.)

(νῆα Hom.)

(τινὰ Πύλονδε, τινὰ ἐς Νάξον Hom.; τινά τινι ἐς ἔλεγχον Her.; τοὺς Ἕλληνας εἰς Ἰωνίαν πάλιν κ. Xen.; τὰ ὅμηρα εἰς Ῥώμην Polyb.; τὸν στρατὸν εἰς Ἀρμενίαν Plut.)

(προφύλακας Xen.)

(τέν σαὐτοῦ σωφροσύνην παράδειγμα τοῖς ἄλλοις Isocr.)

(τινὰ ὕπαρχον и τινὰ ὕπαρχον εἶναι Her.; ἐγγυητάς τινι Arph., Plat.; ἄλλον ἄρχοντα Xen.; τινὰ εἰς ἀρχήν Lys. или ἐπὴ ἀρχήν Isocr.; νομοθέτας Arph.; τινὰ ἱερέα Arst.; τινὰ ἐπὴ τῆς θεραπείας αὐτοῦ NT.; εἰς τέν ἐσνάτην χώραν κατασταθεὴς ὑπό τινος Plut.)

(νόμους Eur., Arst.; τελετάς Eur.; ἀγῶνας Isocr.; τέν Ἱππίου τυραννίδα Arph.; ὀλιγαρχίαν, πολιτείαν Plat., Arst.)

(κρυφαῖον ἔκπλουν Aesch.)

(τινὰς εἰς τοὺς ἀρχικούς Xen.)

κ. τινὰ ἐς ἀπορίαν Plat. — приводить кого-л. в смущение;

(τέν πόλιν ἐν πολέμῳ Plat.; εἰς συμφοράς Isocr.; τινὰ εἰς κινδύνους Anth.)

(ἐς Αἴγιναν Her.; ἐς Ῥήγιον Thuc.)

(οὐδὲ φυλακέ οὐδεμία καθειστήκει Xen.)

στρατηλάτης καταστάς Eur. — назначенный полководцем

(ἐχθρός τινος καθίσταμαι NT.; ἀντὴ φίλου πολέμιον κ. Her.)

(ἐς πόλεμόν τινι Eur., Arst., Plut.; εἰς μάχην Her., Plut.; εἰς διαφορὰν πρός τινα Plut.)

(ὅ θόρυβος κατέστη Her.; ἥ στάσις κατέστη Arst.)

(χειρὴ χεῖρα, χείρεσσι φιάλαν Hom.; ἐν χεροῖν στέφη Soph.; βιβλιον NT.)

(γούνατά τινος, γούνων τινά Hom.)

(ἑτάρους Hom.)

(ἵππους, τὰ μῆλα, κτήματα πολλά Hom.)

(χιτῶνά τινος NT.)

(Σικελίαν, αἰχμαλώτους Thuc.; βασιλείαν ἑαυτῷ NT.)

(χόλος λάβε τινά Hom.; λαμβάνεσθαι ἔρωτι Xen.; ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας NT.)

(τινὰ εἰς οἰκίαν NT.)

(τινὰ πίστι καὴ ὁρκίοισι Her.)

(τὸν αὐτόχειρα τοῦ φόνου Soph.; κλέπτοντά τινα Arph.)

(τινὰ ἐν κακοῖς Soph.)

(ποινάς Eur.; δίκην Lys. - ср. 21; ζημίαν или τιμωρίαν Dem.)

(Ἑλληνίδα ἐσθῆτα Her.)

(θέαν ὄμμασιν Soph.)

(νόῳ Her. и ἐν νῷ Polyb.; ἐν τῇ γνώμῃ Xen.; τῇ διανοίᾳ Plat.)

λαβεῖν πρὸς ἀτιμίαν Plut. — воспринять как оскорбление;

(πεῖράν τινος NT.)

(περί τινος τί ἐστι Arst.)

(τέν ξυμμέτρησίν τινος Thuc.)

(ποθεινότερόν τι Thuc.)

(κέρδος Arph.; ὄνομα Plat.; δόξαν παρὰ ἀνθρώπων NT.)

(οἶνον ἐκ τοῦ χωρίου Arph.; λ. μισθὸν ἐκ τῆς ἀρχῆς Plat.)

λ. τι δραχμῆς Arph. — покупать что-л. за драхму или по драхме

πρὸς τὸ μνηστεύεσθαι λ. ἡλικίαν Isocr. — достигнуть брачного возраста;

(ὀργήν Eur.; φόβον Soph.; εὔνοιαν Thuc.)

(ἄχος Aesch.; τινα Xen. и τινά τινος Plat.; med. Ἀργείων δόρυ πυλῶν Eur.)

(τοὺς Ἴωνας ἀπὸ Κροίσου Her.; ξυμμάχους Thuc.; ἅπασαν Ἰωνίαν Plut.)

(ἄρχοντα Xen.; τινὰ τοῦ ἄρχειν Plut.)

(τινός Hom.)

(τινος Dem.)

(τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε; Hom.; med. ἐκ Σικελίας Thuc.)

(τινός Isocr., Polyb.)

(τινός и ἀπό τινος Her.)

(ἀπὸ τῶν ὀστῶν Plat.)

(χρεῖος Hom.; τὸν χαλκόν Dem.)